ตะมุตะมิ Day3
วันนี้เป้าหมายคือ Coffee Expo Seoul 2017
“กินทีละคำ ทำทีละอย่าง” งั้นขอเป็นวันกาแฟ
กาแฟที่ดีที่สุด คือ กาแฟที่เราชอบ
แต่หลายคนรู้ว่าชอบแต่ไม่รู้ว่าชอบเพราะอะไร เหมือนกับที่บางทีเรารู้ว่าเราฝันว่าอยากเป็นอะไร แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรจึงฝันเช่นนั้น “ความฝันจึงกลายเป็นภาระของความอยากในชีวิต“
ย้อนไป 10 ปีก่อน เอิ้นก็เข้าใจว่าตัวเองเป็นคนชอบกินกาแฟ เพราะคิดว่าช่วยให้ตื่น เพราะคิดว่าจะอ่านหนังสือได้มากทั้งที่ไม่ได้ทำความรู้จักมันเท่าไร จนในวันนึงความอยากกลายเป็นภาระที่เดือดร้อน
เดือนร้อนอย่างไร? กาแฟสดเย็นหวานมัน 4 แก้วต่อวัน วันละ 120 บาท ไม่ทานเมื่อไรปวดหัวเมื่อนั้น ( ภาษาอีสานต้องอุทานว่า คักบ๊อ!! )
ผลลัพธ์คือ อ้วนเพราะน้ำตาล สิวเพราะไขมัน สมาธิสั้นเพราะการนอนไม่ดี สุขภาพอ่อนแอเพราะไม่ค่อยทานอาหารหลัก(สตางค์หมด) สุดท้ายต้องขอลาเรียนไปบำบัดที่สวนโมกข์
หลังจากนั้นชีวิตของเอิ้นกับกาแฟก็เปลี่ยนไป เอิ้นยังเลือกให้กาแฟอยู่ในชีวิต แต่นับจากนั้นเอิ้นเลือกจะอยู่กับกาแฟอย่างเข้าอกเข้าใจ
เอิ้นเริ่มต้นจากการไปเรียนรู้กับผู้รู้ เพื่อให้เข้าใจถึงหัวใจและธรรมชาติของกาแฟ ( ครูคนแรกคือ อาจารย์แน่ ร้าน Impressoo นิมมาน ) และวันนั้นเปลี่ยนชีวิตเอิ้นกับกาแฟไปตลอดกาล
สำหรับเอิ้น การเข้าใจกาแฟที่เราชื่นชอบก็เหมือนเราได้เข้าใจตัวเองไปพร้อมกัน
เอิ้นชอบกาแฟ เพราะ กาแฟเป็นสัญลักษณ์ในการตื่น ดังนั้นสำคัญที่มื้อเช้า (เกินกว่านั้นคือความอยาก)
เอิ้นชอบกาแฟร้อนคั่วอ่อน เพราะ เพราะร่างกายเอิ้นอ่อนไหวต่อความเย็น และเอิ้นต้องการคาเฟอีนสูงในช่วงเช้า กาแฟคั่วอ่อนจึงเหมาะสมเพราะเป็นการคั่วที่คงความเป็นธรรมชาติของกาแฟมากที่สุด นั้นคือเป็นผลไม้ จึงมีรสของความเปรี้ยวพาให้สดชื่น
เอิ้นชอบวิธีการทำกาแฟแบบดริป เพราะเป็นวิธีการง่าย ไม่ต้องใช้เงินมากมายอย่างเครื่อง ทำที่ไหนก็ได้ ได้รสชาติเปรี้ยว หวานจากเมล็ดกาแฟโดยไม่ต้องเติมอะไรเพิ่มเติม “ที่สำคัญได้ฝึกสติขณะดริป”
เอิ้นชอบคุณสมบัติที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายของกาแฟ เช่น เพิ่มสมาธิ เพิ่มการเผาผลาญ กระตุ้นการขับถ่าย เมื่อดื่มอย่างเหมาะสม เมื่อเรามาสติสังเกตุดูกายสมำ่เสมอ
เอิ้นชอบบรรยากาศของร้านกาแฟ เพราะทำให้เอิ้นเกิดความคิดสร้างสรรค์และสร้างผลงานออกมาให้ทุกคนได้อ่านได้ฟัง
ที่สำคัญ เอิ้นชอบสหายกาแฟ กาแฟกลายเป็นเครื่องมือนึงในการสร้างมิตรภาพของเพื่อนมากมายหลากหลายอาชีพ จนเอิ้นได้คำนิยามของคำว่าสหายโดยส่วนตัวว่า ” สหาย = คนที่ไม่มีเงื่อนไขในการทำสิ่งดีร่วมกัน “
วันนี้กาแฟเป็นพ่อสื่อทำให้เอิ้นและคุณพงศ์ตัดสินใจมาพักผ่อนที่เกาหลี
เมืองที่มีแต่ความตะมุตะมิ และร้านกาแฟแห่งมิตรภาพตั้งอยู่ในทุกพื้นที่
มิตรภาพอย่างไร ชมภาพนะคะ
