1 วันในปัว หมอเอิ้นไปทัวร์ที่ไหนบ้าง
มาปัวรอบนี้ความตั้งใจแรกก็เพื่อไปเป็นเพื่อนคุณสามีในการเยี่ยมชมไร่กาแฟ
ที่เราใช้ในโรงคั่ว Plearn Coffee Roaster แต่ด้วยความที่มีเพื่อนๆของคุณสามีมาสมทบ
เอิ้นเลยถือโอกาสขอรอที่เมืองปัว
และลองขับรถท่องเที่ยวคนเดียว 1 วัน
พบว่าวันนี้ได้พบกับ work life Harmony ชั้นยอด
ตอนแรกตั้งใจจะไปร้านอาหารเช้าชื่อ
หอมกลิ่น ตามคำแนะนำของคนพื้นที่
ปรากฏเลี้ยวผิด
ไปเจอ #ร้านราดหน้าเมืองปัว
แว๊ปแรกที่เห็นสัญชาตญานบอกว่าดีแน่ เลี้ยวเข้าร้านเลยจ้า
ลองสั่งทั้งราดหน้าหมู
และเกาเหลาหมูตุ๋น
และน้ำอ้อย 100% ราคา 10 บาท
ทานเสร็จรู้สึกขอบคุณที่เจ้าของร้านทำอาหารที่อร่อย สะอาด คุณภาพเยี่ยม ปริมาณเยอะ ราคาน่ารัก ให้เราได้ทาน
อิ่มกาย อิ่มใจ สุขภาพดีแต่เข้า
ก่อนออกจากร้าน เจ้าของทักว่ามาเที่ยวคนเดียวหรือ แล้วแนะนำให้ไปต่อที่วัดปรางค์
เพื่อชมต้นไม้โบราณ
2. #วัดปรางค์
ความเงียบสงบของใจยามเช้า
ตอนแรกถูกแนะนำให้ไปดูต้นไม้โบราณ
แต่เมื่อได้เข้าไป สิ่งที่สะดุดใจคือ
พระอุโบสถ น้องแมว และพระพุทธรูปด้านใน
ความเงียบสงบและไร้ผู้คน
เอิ้นเลยตัดสินใจนั่งสมาธิ 30 นาที
ก่อนออกเดินทางไปนั่งทำงานที่ร้านกาแฟ
Shanti cafe – ชานติ คาเฟ่ ได้ข่าวว่าร้านนี้ใช้เมล็ดกาแฟดีและมีของต่างประเทศ
3. #ชานติคาเฟ่
ร้านกาแฟเล็กๆที่มีเพื่อนมากมาย
พี่ที่แนะนำบอกแล้วว่าร้านอาจจะเล็กนะถ้าหมอจะนั่งทำงาน
แต่คงเป็นความโชคดี
ที่ได้นั่งในมุมที่สบาย
และสังเกตผู้คนที่เข้ามาในร้าน
วันที่มาเป็นวันศุกร์ เอิ้นเห็นคนในพื้นที่แวะเวียนเข้าออกตลอดเวลา ตั้งแต่ครู
นักเรียน ข้าราชการ หรือพ่อค้า
ทุกคนดูเป็นมิตรและทักทายกับเจ้าของร้านอย่างคุ้นเคย
เอิ้นนั่งทำงานตั้งแต่ 10.00-12.15
หมดกาแฟส้มและอเมริกาโน่ร้อนไป2 แก้ว
ยืนยันว่าดีงามสมคำล่ำลือ
ก่อนออกจากร้านแวะถามพี่เจ้าของร้านว่ามีร้านอาหารเที่ยงแนะนำมั้ย
พี่เขาแนะนำมาสองร้าน
ระหว่างขึ้นรถ พี่เจ้าของร้านเดินมาทักอีกครั้งแล้วถามว่า “ชอบทานขนมจีนมั้ย”
ถ้าชอบขับรถตามมานะ
ร้านนีัคือสุดยอดขนมจีนของคนที่นี่
ด้วยความใจง่าย ก็ขับตามเลยจ้า
ยกให้เป็นอันดับหนึ่งในใจ สายขนมจีน
ตอนแรกคิดว่าใกล้ ขับไปขับมาชักไกลขึ้นเรื่อยๆ สองข้างนางเป็นทุ่งนา
รู้เลยว่าหลุดจากช่วงตัวเมืองออกไป
แต่พอถึงน่าร้านขนมจีนแม่หวิน
รถและผู้คนจำนวนมากก็มากองกันอยู่ตรงนี้
พี่เจ้าของร้านชานติแยกตัวไปนั่งกับกลุ่มเพื่อน ส่วนเรารอโต๊ะนั่งเดี่ยว คนแน่นจริงจัง
ร้านแม่หวินมีน้ำขนมจีนหลักเป็นน้ำงิ้ว
เลือกระดับความเผ็ดได้ และทุกวันจะมีน้ำยาพิเศษ วันนี้เราได้กินน้ำยาไก่
เส้นขนมจีนเล็ก น้ำยาเข้มข้น ชิ้นเนื้อและเลือดใหญ่และมาก รสชาติ อร่อยสุดเท่าที่เคยทานขนมจีน สำคัญคือชามละ 40 จ้า
ก่อนกลับยายหวินถามด้วยความเป็นห่วงว่าเราทานได้มั้ย เผ็ดไปรึป่าว
น่ารักจริงๆ
โล่งโปร่งสบาย ได้ภาพสวย
ทานขนมจีนอิ่ม ก็ขับรถวนดูเมืองเล็กน้อย
ก่อนแวะ โรงบ่มปัว คาเฟ่ แอนด์ อีทเทอรี่
โชคดีที่เข้าไปแล้ว ได้นั่งโต๊ะริมหน้าต่างด้านใน ที่เห็นวิวโรงบ่มโบราณอย่างชัดเจน
เดินชมสถานที่ๆสวยงามและสิ่งของต่างๆ
ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์แล้ว
ก็สั่งกาแฟ และชีสบอลราคาน่ารัก 69 บาท
มานั่งทำงานไปทานไป
เผลอแบบเดียวหมดไป 2 ชม จบงานที่2
แล้วคุณสามีก็กลับมาจากดอย
6.#สวนสาธารณะ รศ 200 ปีและ #วัดภูเก็ต
คนอื่นมาดูวิว แต่เรามาวิ่งเพิ่ม เอนโดฟิน
ด้วยความที่อยากวิ่งให้ระยาทาง
เราสองคนเลยจอดรถหน้าวัดแล้วลองวิ่งทางอ้อมวัดดู เลยได้เจอเส้นทางธรรมชาติสวยงามอย่างไม่ตั้งใจ
และวิ่งลัดเข้าหมู่บ้าน
ได้รับทั้งรอยยิ้มและการทักทายที่เป็นมิตร
พอถึงประตูวัดรู้สึกเหมือนถึงเส้นชัย
ความสุขแบบ dopamine ก็พุ่งพร่าน
7. #ถนนคนเดิน
ระหว่างทางเราพบตลาดถนนคนเดิน
ที่จัดทุกศุกร์-อาทิตย์ ก่อนจะถึงเวลานัดที่ร้านมีลาบกับเพื่อน
ที่ตลาดคนเดิน อาหารหลากหลาย ราคาย่อมเยาวว์ ลองซื้อไปทานไป
อร่อยทุกร้าน
ท้ายตลาดมีร้านขายลูกชิ้นทอดเปิดเพลงเต้นและส่ายไฟดิสโก้จริงจรัง
ไอ้เราก็อดไม่ไหว ต้องออก step
ว้าวุ่นเลย
8. #ร้านมีลาบ
ปิดท้ายวันนี้ที่ร้านมีลาบ แจ่วฮ้อนรสเด็ด
ราคาเด็ดกว่า เพราะกินกันเยอะจนเหมือนบุฟเฟ่ 6 คน ตกคนละ 160 บาท
วันนี้ถือว่าได้สารแห่งความสุขครบ
สุขสงบ
สุขละมุน
สุขสนุก
สุขสดชื่น
ที่สำคัญใด้นั่งทำงานสำคัญถึง 2 งาน
work life harmony ที่แท้ทรู
